In de naailes maakte ik een eerste versie in donkerblauwe gabardine met knaloranje stiksel. Mijn man, de chef-kok bij ons thuis, vond ze geslaagd en gebruikt die dus.
Mijn schoonvader, Eva's dooppeter, gebruikte enthousiast die schort op oudejaarsavond. Ook de doopmeter vond ze schoon (op kerstavond).
We hadden dus plots inspiratie voor een origineel en persoonlijk cadeautje voor doopmeter en -peter! Ze werden geheel in het thema verpakt in een lege doos doopsuiker :-)
 
In de aanloop naar Eva's geboorte kregen we dikwijls de vraag of de baby een jongen dan wel een meisje werd, en welk(e) (soort) naam we zouden kiezen...
We riepen een baby poll in het leven waar iedereen een gokje mocht wagen omtrent: geslacht, naam, geboortetijdstip, lengte en gewicht. (Met dank aan de formulieren van Google Drive)
Voorbije zondag, tijdens de babyborrel werden de winnaars bekend gemaakt. Voor elk van hen was er een gepimpte fles bubbels.
 
Talloze vrienden en kennissen kochten iets leuk voor Eva, plunderden haar geboortelijst en spijsden haar pamperrekening. Mama maakte dus alvast dit bedankingskaartje dat straks met een persoonlijke bedankt-tekst de bus op gaat.
 
Aangezien ik Eva zoveel als mogelijk borstvoeding geef, spendeer ik uren in de sofa met haar. Dankzij het borstvoedingskussen dat mijn lieve schoonzus Caroline, cadeau gaf, heb ik dan mijn handen vrij. Ideaal om te lezen... via de iPad. Zo volg ik sindsdien een aantal blogs... en stootte zo via via op het initiatief Zo Geknipt! Sew Along.
Ik kocht al maanden het boek en maakte voor de bevalling het herbruikbare tasje en de hoes voor de zakdoekendoos.

Niets stond me dus in de weg om deel te nemen... of toch? Ik zou echter mezelf niet zijn als ik niet zomaar foto's van mijn stiksels zou posten... dus goot ik beide in enige lay-out!
Hopelijk vind ik snel wat tijd om nog "recepten" uit te proberen!!!
Dat boek is een echte aanrader voor iedereen die graag naait.
 
Dit jaar ga ik iets vroeger vieren met mijn schat, mijn man intussen (!), ... Dit is een tipje van de sluier!
 
De schoonouders kregen onlangs een kast cadeau die ik maar al te graag gepersonaliseerde met foto's van alle kleinkinderen. Lang leve Thuur en Magda, de kids en Ikea Bestå Tombo!
P.s. Onze eigen versie van die kast is iets minder artistiek: een sfeervolle foto van het strand tussen St.-Idesbald en DePanne... en mijn vele boeken zorgen voor kleur.
 
Mijn schoonbroer en zijn gezin namen zo'n 3,5 jaar geleden een pleegkindje op in hun gezin (en een klein jaar geleden een tweede). Spijtig genoeg moest Gilles recent bij hen vertrekken. Op vraag van mijn schoonzus maakte ik deze foto ter herinnering aan die speciale jongen.
 
Jaren geleden had ik al een blog waar ik mijn dagdagelijkse beslommeringen poste. Deze viel echter na een tijdje stil... Op 8 december 2012 werd ik mama van Eva en hou al een eindje een blog bij in haar naam - leuk voor de grootouders en ook voor haar als ze groter is.
Tegelijk kriebelt het ook om weer zelf te bloggen, zeker nu ik soms een creatief ideetje uitwerk en bij momenten best trots ben op het resultaat...

Ik neem me alvast voor om hier de komende dagen en weken ook de oude ideetjes te posten!